ارزوهای من

داشتن بیلچه باغبانی

ی حوض ابی

ی تاب که روش بشینم شیرقهوه بخورم

مربی مهدکودک باشم

تو ی باغ زندگی کنم

اب اشپزخونه و حمام رو باز یافت کنم

من از همون بچگی دلواپس اب بودم

از بس تو محرم و صفر تشنگی و بی ابی به بهترین شیوه توصیف و ترسیم میشه

اما هیچکی عین خیالش نیست

اصلا حمام که میرم حالم بد میشه

بس که از اول تا اخرش استرس دارم

اب هدر نره

اینم شد وضع؟

همش چهره پروفسور کردوانی میاد جلو چشمم

که داره منو دعوا میکنه