کوتاه نوشت

این سیستم دودویی طبیعت منو کشته 

آسمان به اندازه کافی ابری هست

جو زندگی را بیش از این مه آلود نکنید

سن که میره بالا

سلامتی میل می کنه به سمت منفی بی نهایت

جوونی آخه چقدر کوتاهی

عینک خواهری مفقود گشته

داد چشم ها بلند

رخ بنمای محبوب من

احساسم را سیلاب حوادث با خود برد

من ماندمو

حساب های نانوشته ی نامنظم عقلم

عجبم از این مردمان ناسپاس که چگونه به نماز می ایستن؟

ای ریاکار

دورویی تا به کی؟

آنچه که به زیان می گوییو

در عمل بدان بی توجهی خود دورغ دیگری است 

همه دروغ می گوییم 

محمود تنها نیست