پرده اول: ظریف باشور و اشتیاق در مورد انتخاب افراد شایسته بعنوان وزیر حرف می زند.
پرده دوم: ظریف قهر می کند. چون طبق توییت خودش لیست وزرا مطابق با توصیه های ایشون نبود.
پرده سوم:جناب آقای پزشکیان در روز رأی اعتماد مجلس به وزرا جوری صحبت کرد که اکثریت فکر کردند برخی از این وزرا رو رهبری مشخص کرده اند .
پرده چهارم:رهبری در سخنرانی خودشان فرمودند:" با من در مورد وزرا مشورت شد
برخی را تایید و برخی را تاکید کردم و خیلی هاشون رو هم نمیشناسم "
این جمله یعنی چی؟
یعنی اینکه جناب رئیس جمهور یک گزینه رو معرفی کردن و از من نظر خواستن و منهم اونو تایید کردم نه اینکه من اون رو به رئیس جمهور معرفی کرده و تایید کردم.خیلی ها را هم نمی شناسند.
پرده پنجم: ظریف با تقاضای اقای پزشکیان باز می گردد. یعنی من و تو که با هم مشکل نداریم. من هم مثل تو دستم نو انتخاب وزرا بسته بود. ما با هم یک کاسه ایم.
پرده ششم: این بازی ها برای چیست؟برخی می گویند. می خواهند هزینه ی ناکارآمدی وزرا را بگذارند به حساب رهبری.
یا همان نمایش نمی گذارند کار کنیم روحانی را از همین اول کار بازاجرا کردند.
سوال بعد مگر قرار است وزرا ناکارآمد باشند؟؟؟
آنقدر به عملکردشان بی اعتماد هستید که از اول برای خودتان راه گریز می گذارید برای رفع مسئولیت؟