قله

نمیدانم میشود به چهل سالگی قله ی عمر گفت یا نه!

او ووووووم

نه قله نیست

سراشیبی تند رو به پایین هست

زمانی که یاد میگیری

باید با نیستی عزیزانت روبه رو شوی

پدران دوستانم 

یکی پس از دیگری

می روند

انگار قهرمان‌های زندگی دخترکان

نابود می‌شوند

خاطرات 

چرا روح افزا نیستند؟

آن مردان مرد

که روزی ستون خانواده شان بوده اند

میدان نبرد را به آلزایمر و 

سکته و

تخت بیمارستان و

قبرستان

واگذار کرده اند

این روزهای سخت می گذرند و

روزهای سخت تر در راهند