بحر طویل

رهگذر می گذرد، باران می بارد، ودگر بار سحر می آید

مردمان بیدارند، اندکی در خوابند

خواب از خانه ی ما می گذرد، می ماند

همگان در خوابیم، همه ایام همه می خوابیم، زازل تا به ابد

روزها بیداریم، قدر آن نشناسیم، لحظه ها بشماریم

لحظه ها می گذرند پی در پی

ودگر بار زمین می گردد و شبانگاه ز در می آید، روشنی می ماند

ما همه می خوابیم،ما همه خوشحالیم که دگر بار همه می خوابیم....

همگان در خوابند، اندکی بیدارند

و زمین بار دگر می گردد ،آفتاب می آید ،روشنی می بارد

زنگ ها به صدا در می آیند

یاد ایام بخیر، آن زمان ها که خروس ها خواندند:

مردمان بر خیزید، آفتاب آمده است، روشنایی آمد، تیرگی ها رفتند

روز نو امروز است، گاوها منتظرند،مزرعه بیدار است، وقت کار است کنون...

مردمان خاسته اند، مردمان بیدارند، مردمان در کارند،

پدری شال کمر می بندد، وهمه خرد و کلان، سر سفره همه حاضر هستند

مردمان امروز ظاهرا بیدارند، همگی در خوابند، فکر دنیا هستند

همه در خواب همه چیز قشنگ می بینند، و سحرگاه از آن می خواهند

مردمان می دانند که منابع اندک، خواست ها یک دریا،

کس نتاند که شود مالک آن همه چیز قشنگ

مگر انکه دگران نتوانند باشند ، مالک، حتی یک چیز قشنگ

و ار آن پس جنبید،اسلحه دست گرفت، بر سرش می کوبید، به دهان می غرید

دگران همه تان می دانید،مزرعه مال من است، گاوها مال من است، سر سفره بودن، بستن شال به کمر

همگی مال من است، مالکیت امروز متعلق به من است،ملک من است و

شماها اکنون بردگانی هستید

بردگانی بر خاک

بردگانی بی جان