خوشبختی!

رفته بودیم اردو جنوب

با دانشگاه

فراتر از آنچه در تصورم می گنجید خوش گذشت و حالشو بردیم با رفقا

فقط یه چیز بود که آرامشو ازم سلب کرده بود

اونم اینکه مجبور بودیم یه هفته ای بصورت جنگی بریم دستشویی

هر جا می رفتیم سرویسای بهداشتی شلوغ و غیر بهداشتی بودن

یه نیم ساعت صف + اینکه یکی هم وایستاده باشه پشت در که زود باش...

تا اینکه قرار شد ناهار شوش دانیال باشیم

آقای راننده هم که عشق گاز

اتوبوس ما زودتر از همه رسید

ما هم حمله برا نماز!

رفتیم که وضو بگیریم

وای باورم نمی شد یعنی هیچ کی باورش نمی شد

یه عالمه دستشویی تمیز و خالی که فقط ما بودیم و ما

می شد انتخاب کرد

کم مونده بود از خوشحالی بپریم تو بغل همدیگه که

یهو یکی از بچه ها زد زیر آواز

منو این همه خوشبختی محاله محاله محاله

می بینید بعضی وقتا خوشبختی چه رنگی می شه

تا کجا زمینی میشه

از اون اوج پایین میاد و می چسبه به کف زمین