توشه

کیفم رو دوشم. در حد خفه شدن پر.کیف که نیست بگید خورجین 

دو تا رساله دکتری که از استاد امانت گرفتم هر کدوم ۴۰۰ صفحه(خیلی سنگینن) 

به دست چپم دیگه کیفم جایی برا اینا نداشت 

یه نیم کیلو شیرینی که استاد برا بچه های کوی فرستاده  

تو همون دستم

پالتو چون سرما خوردمو شب موقع برگشتن هوا سرد میشه  

ولی نپوشیدمش که! گرفته بودمش دستم تا کسی اون شیرینیها رو نبینه  

شب شهادت زشته خوب 

تازه تبم داشتم همین جوریش گرمم بود

یه کاسه شله زرد  

اونم تو ظرف یه بار مصرف که باید با اقدامات ایمنی خاص حمل شه 

اونم چه شله زردی کمی داغ و مثل آش شل یه تپه دارچینم روش 

تو دست راستم

چادرمم باید جمع کنم 

الان حس میکنم دستام کش اومده و یه وجب درازتر شده 

با خودم میگم حریص جون اون کاسه شله زردو برنمیداشتی 

(خوب گرسنم بود )ولی چون اون دستمم پر بود نشد اونجا بخورم 

مجبور شدم با خودم بیارمش کوی 

اونم به چه سختی

برا توشه ی آخرتتم همین جوری هستی؟انقدر حریص؟