خوابگاه و
ده ها سلامو
لبخند و
احوال پرسی روزانه
فقط کافیه پاتو از اتاق بزاری بیرون
اصلا نه تو همون اتاقم که باشی
هستن دوستانی که بیان و سلام کنندو
ازت تخم مرغ قرض بگیرن
یا نون
یا کبریت
بخصوص که اتاق مجاور آشپزخونه هم که باشی
و
همیشه هم نون داشته باشید
یا بیان بگن دنبال ی پایه میگردن
حالا برا هر کاری
بین شما و دنیای خارج فقط
ی در فاصله است
که با چندتا تق باز میشه
بدون اینکه بدونید کیه میگید بفرمایید
حتی اگه آقای تاسیساتی باشه!
خودتیو تختت و کمدت
انگار آدم رو ی کرجی زندگی می کنه
مثل هاکل برفین
در مضیقه بودن همیشگی فضا