دکتری

هر طرف که می چرخم 

می خورم به در دکتری! 

برخی انتظار دارند که بنشینم و  

بدتر از پشت کنکوری ها 

کرم کتاب بشومو  

بخوانمو بخوانم 

تا در آزمون دکتری قبول شومو 

اگرچه پزشک نشده ام  

خانم دکتری بشوم برای خودم ( مثل سید. مثل آویرا .مثل زی زی و مثل ...)

و اصلا برایشان قابل درک نیست 

که من نمی خواهم و 

نمی توانم بار دیگر 

خودم را در چارچوب  نظام استبدادیه سرکوبگر استاد و دانشجو 

و بدتر از آن 

 محیط سلطنت مآب تحقیرگرای دانشگاه قرار دهم 

جایی که اساتیدش هنوز نمی دانند

علم بدون اخلاق یکی از مظاهر فساد است 

درک و فهم دانشجو را در حد پت و مت انگاره می کنند و 

و به هیچ وجه خود را ملزم نمی دانند که در ارتباط با دانشجو ادب و نزاکت را رعایت کنند

دیگر نمی توانم ده ساعت بنشینم تا استاد بیاید و بگوید باشد وقتی دیگر

یا من را حواله دهد به دیگری

دیگر نمی خواهم با بغض سرم را بیندازم پایین و زیر لب بگویم: استاد یادتان نیست خودتان گفتید.

هیچ کس نمی داند

دانشگاه فوبیا زمین گیرم کرده است.