ووووی
چه غوغاییه و من بیخبر
نشسته در کنج خلوت خویش
چه دنیاییه و من بی توجه
خزیده ام به پشت نقاب خویش
چه شوری و چه حسرتی
مانده بر بیشمار دل
از این غوغای دنیا و
بی مرامی احساس و عاطفه