پدر

او از حیز انتفاع افتاده بود

بعنوان مرد خانواده توانایی کار کردن نداشت

سکته ی مغزی او را اسیر بستر کرده بود

حتی غذایش را به دهانش می دادند

این فقط چشمانش بودند که به اهل خانه می نگریستند

و نفسی که می امد و می رفت و دل خوشی همه بود

دیروز نفس رفت و دیگر نیامد

چشم ها بسته شدند و بسته ماندند

ناله ها به اسمان رفت و

اشک ها از چشمه ی جوشان چشم ها جوشیدند

و غم سنگینشان مهمان خانه ی دلمان شد

پدری که فقط جسم بود 

رفتنش اینچنین دردناک و غم گداز بود

پس نبودن پدری که مرد خانه و نان آور است

محافظ و پاسدار است

ولی و امام است

چقدر می تواند سخت باشد؟

السلام علیک یا رقیه