نقدی بر شاد

شاد یعنی بستری برای اموزشی مجازی

بستری که باید جای کلاس حضوری را بگیرد

اما انچیزی که دقیقا در ان مشخص نشده است

حیطه ی وظایف معلم و دانش اموزان است

و این موضوع باعث ایجاد نارضایتی و پایین امدن کیفیت اموزش شده است

هیچ اصل و اساسی در نحوه ی مدیریت کلاس مجازی وجود ندارد

اگرچه بعضا در قالب توصیه نامه چیزهایی وجود دارد

اما بار مدیریت کلاس و ارزیابی کارایی ان بر عهده ی وجدان و خلاقیت معلمان قرار گرفته است

و این موضوع در حالیست که معلمان  برای کلاسداری حضوری اموزش دیده اند اما در مجازی رها شده اند...

و متاسفانه دامنه ی این رها شدگی به دانش اموزان هم سرایت کرده و این وسط از نظر نظام اموزشی والدین دستیار کمک اموزشی معلم و چهارچوب نگه داشتن دانش اموز در نقش دانش اموز هستند.

برخی اوقات توقعات بالای معلمان از والدین، انها را با دردسرهای جدی و در تقابل با فرزند خود قرار میدهد.

بگونه ای که والدین بالاخص مادران احساس قربانی بودن می کنند.

حضور و وجود والدین در منزل باعث سهل انگاری معلمان در جذب مخاطب که همان دانش اموز است میشود. یعنی معلمان انتظار دارند والدین فرزندان خود را با هر وسیله ای در فضای مجازی کلاس نگهدارند

کرونا نشان داد که واقعا نه تنها محتوای نظام آموزشی بلکه نحوه ی ارایه ان نیز مطلوب نسل جدید نیست.

و معلمان هم باید راه حلی برای جذب دانش اموز در فضای مجازی داشته باشند

و اگر اجبار حضور در مدرسه و تعامل باهمسالان برداشته شود احتمالا عده ی کثیری از نسل امروز رغبتی به حضور در مدرسه نخواهند داشت.

نمیدانم چرا معلمان پای والدین را به کلاس درس باز میکنند؟

درس معلم ار بود زمزمه ی محبتی

جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای را