قدیمترها رسم بود
تا چهل روز پس از درگذشت متوفی
چراغ خانه اش را روشن نگهدارند
یک چراغ روشن
و پنج شنبه ها
فامیل دورهم جمع میشدند
برای رفتن به سر مزار متوفی
و بدینترتیب
علیرغم درگذشت بزرگ خانواده
اعضای فامیل مثل دانه های تسبیح کنار هم می ماندند
اما اکنون
اگرچه در شهر ما
این رسم هنوز پابرجاست
و من قبلا فکر میکردم
این کارها زاید و بیهوده است
حالا متوجه ی اثار مثبت این رسم شده ام
اینکه فامیل از هم نپاشد
ولی شهرهای دیگر را نمی دانم