و بازهم غیبت

فرض کنید

شما را دعوت کرده اند برای چیدمان جهیزیه ی عروس

بعد با تمام خستگی میروید تا کمکی کرده باشید

بعد ناگهان

عروس خانم با کمال حرص

بیان می فرمایند

خانه ی خودم است، خودم میدانم چگونه بچینم!!!

البته مخاطب این حرف من نبودم

شخص دیگری بود که اتاق را چیده بود و عروس خانم ناراحت بود از جای یک وسیله !!!

خداراشکر که مخاطب آن حرف من نبودم

چون معلوم نبود پس از آن حرف چه رویدادی شکل میگرفت

به یک نق زن حرفه ای که نباید حرف های بی هدف زد

و از آن روز تا کنون

من این ماجرا را برای دو نفر تعریف کردم

و یک نفر دیگر هم اتفاقی ماجرا را شنید و مجموعا شدند سه نفر

بعله سه نفر

یعنی الان غیبت کرده ام؟

البته فقط به تعریف ماجرا بسنده نکردم

و اضافه کردم 

که عجب عروس ...

(اینجا دیگر ننویسم باز غیبت برای بار چهارم میشود)

و خلاصه بهمین ترتیب غیبتها براحتی شکل میگیرند

و هیچکس حتی خودم احساس بدی ندارد

درحالیکه به قتل دختر اهوازی ناچ و نوچ میکنیم

شاید قتل همردیف غیبت نباشد

ولی در هرحال هردو شکلهای متفاوتی از پرده دری هستند

البته کار آن عاچوس خانم هم اصلا جالب نبود

و بدور از تربیت درست بود

چون انشااللله صد سال که نه

ولی حدااکثر شصت سال دیگر فرصت خواهد داشت

تا زندگی اش را به هر ترتیبی که دوست دارد بچیند

حالا که طبق رسومات

در این کرونا

و در این زمانه ای که ازدواج نادر شده است

همه به نیت شفا آمده اند کمک

بگذار بچینند و بروند

بعد خودت جور دیگری بچین 

بزاروبردار انقدر که هلاک شوی

بدبختی اینجاست

که دایره غیبت خیلی وسیع است

حتی اگر در ذهن خودت پشت سر دیگری حرف بزنی

باز هم میشود غیبت و غفلت

که هردو پدیده های شوم هستند 

در راه ترقی 

انفسی انسان