دروغگوهای نشان دار

فکر نمی کنم کسی را بتوان یافت

که از دروغ گو خوشش بیاید

حتی اگر دروغ گویی را دوست داشته 

یا آن را پیشه ی خود کرده باشد.

و هیچ دروغگویی از اصل فراموش کار بودن مستثنا نیست

و نتیجتا دروغهای خود را وقیحانه انکار خواهد کرد

البته بنظر خودشان وقیح نیستند

حق بجانبهایی هستند که حقشان ظالمانه لگدمال توهم دیگری شده است.

و بدان اویی که اولین دروغ را گفت

بازهم دروغ خواهد گفت

پس روی حرفهایش حساب باز نکن.

و چقدر دلم به حال مردهایی میسوزد که زنشان به آنها دروغ می گوید تا بخیال خودش راحت تر زندگی کند یا مصلحت زندگی شان را تامین کند

اگرچه مردان دروغگوهم باید لحاظ کرد

اما تعدادشان انقدر زیاد است که با تاسف کاری پیش نمی رود

مردان دروغ میگویند

چون ترجیح میدهند زنها با ندانستن حقیقت

در کارهایشان دخالت نکنند و آن حس ریاست خودشان پابرجا بماند

و البته هزاران دلایل دیگر.

رقت برانگیز است

مردهایی که هنوز زن را به چشم ضعیفه مینگرند

نه موجودی ذی شعور

و البته شاید هم بتوان به آنها حق داد

زنی که سعی می کند جذابیت جنسی اش را به رخ بکشد

حتما چیز با ارزش دیگری برای قیمت دار شدن ندارد

آه

چه روزگار تلخی

همه نگران بالا رفتن قیمت ها هستند

و هیچ کس نگران کاهش عیار انسانیت نیست

حتی خودآدم ها

که با هرزگی فکر عریانتر از دیروز به مسلخ می روند

و خودشان را با دروغ فریب می دهند

انهایی که عفت ندارند دروغگوهای نشان دار هستند

فکر میکنند دیگران یا اساسا شهوت ندارند

یا یوسف پیامبر هستند که با دیدن بی عفتی، نفس را مهار کرده و  راه ملکوت را بپیمایند.

عمرشان چراگاه شیطان شده است